سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آنکه با دانش خود به پیکار با نادانیش برخیزد، به بالاترین خوشبختی می رسد . [امام علی علیه السلام]
ژاپن و نابینایان - رایحه کودکی
  • پست الکترونیک
  • شناسنامه
  •  RSS 
  • پارسی بلاگ
  • پارسی یار
  • به نام خدا

    در ژاپن هیچ نا بینایی به مشکل بر نخواهد خورد زیرا:

    حق تقدم  در مسیر هایی که چراغ چشمک زن قرمز دارد با عابر پیاده است.

    در پیاده رو ها ، جایی که به خیابان منتهی می شود یا به تقاطع می رسد؛ روی زمین ، نقاط برجسته دایره مانند وجود دارد که با اشاره پا روی آن ها ، مسیر ، معلوم می شود .

    در ادارات یا مراکز خرید، شماره طبقات آسانسورها ، با نقاط برجسته خط بریل، مشخص شده است .

    حتی در فرودگاه ؛ دیدم مسیر نقطه چین برجسته تا مقابل باجه اطلاعات آمده و همان نقاط، به طرف راست پیچیده درست مقابل پنجره اطلاعات؛ که طبیعی است وقتی مسئول باجه چشمش به یک نا بینا بیفتد، او را  راهنمایی خواهد کرد.

    مسیر های اتو بوس و مترو نیز همین گونه .

       بینایان ناوارد

    برای افراد ناوارد مثل ما، رنگ مسیر ها فرق می کند .

    در راهرو های زیر زمینی مترو که گاه تا سه طبقه زیر زمین پائین میرود ؛ و خروجی های متعدد و مسیر های فراوان ممکن است طرف را به اشتباه بیاندازد، با رنگ های مختلف ، ورودی ها و خروجی ها  و مسیرها  ، مشخص شده است .

    حتی در خیابان های فرعی که ممکن است طرف مشغول خرید یا حواسش به چیزی پرت شده باشد؛ نزدیک تقاطع ها ، رنگ خیابان قرمز می شود و مسیر پیاده رو با رنگ سبز، و نقش دو عدد پا ، که مسیر عابر پیاده را بفهماند کشیده شده است.

    این تغییر رنگ ها ، در بساری از جا ها دیده می شود . برای معلولین نیز ، هم با عکس ویلچر ، هم با شیب ملایم جاده برای عبور ویلچر ، و هم با علایم راهنمایی دیگر ، امکان آسان عبور و مرور ، برای آنان فراهم شده است .

    از همه این ها مهمتر، فرهنگ حاکم بر مردم است که اگر هیچ علامتی هم نباشد ،‏تحمل دیگران و رعایت حال آن ها ولو معلول و نا بینا هم نباشند چشمگیر است .

    یک روز با یکی از ایرانی های عزیز ،‏در پیاده رو « ببخشید در مسیر ویژه عبور دوچرخه » ایستاده بودیم و با هم حرف می زدیم .

    بعداز چند لحظه صدای سرفه مختصری شنیدم .

    همین که به پشت سرم نگاه کردم ؛ دوچرخه سواری را دیدم که ایستاده و نوک یک پایش را به زمین  گذاشته که نیفتد و با این که هم زنگ دارد و هم بوق ؛ به احترام ما که با هم حرف می زدیم و متوجه گرفتن مسیر او نبودیم ؛ هیچی

    نگفته  تا ما خودمان از مسیر او کنار رویم ؛ که با عذر خواهی فراوان ما و تعظیم سنتی ژاپنی او مواجه شدیم و با احترام از ما عبور کرد .

    قضاوت با شما .

    تشکر از پیام های شما .

    سپاس از بازدید های شما.

    با احترام : صادق

     



    صادق راستی ::: پنج شنبه 85/12/24::: ساعت 8:38 عصر
    نظرات دیگران: نظر

    >> بازدیدهای وبلاگ <<
    بازدید امروز: 30

    بازدید دیروز: 9 کل بازدید :121193

    >>اوقات شرعی <<

    >> درباره خودم <<

    >>فهرست موضوعی یادداشت ها<<

    >>آرشیو شده ها<<

    >>لوگوی وبلاگ من<<
    ژاپن و نابینایان - رایحه کودکی

    >>جستجو در وبلاگ<<
    جستجو:

    >>اشتراک در خبرنامه<<
     

    >>طراح قالب<<